camel shoes

نکاتی مهم در مورد انتخاب کفش مناسب(فیزیوتراپیست وحید صادقی هشجین)

همه ما تا کنون حتی برای یک بار هم  که شده مجبور شده ایم که کفش اسپرت ورزشی بخریم و بپوشیم. عده ای تنها به پوشیدن کفش های ورزشی عادت کرده و عده ای دیگر تنها به کفش های رسمی.

 اما هر دوی این عادات از دیدگاه فیزیوتراپی تا حدی نادرست می باشند. شاید تا زمانیکه جوان هستیم علت اشتباه بودن این عادت ها را نفهمیم. اما همین که کمی پا به سن بگذاریم آنگاه که از درد مفاصل و یا ساییدگی مهره های کمر قرص مسکن می خوریم و فریاد می کشیم می توانیم یاد عادت های نادرست جوانیمان بیفتیم و کمی افسوس غفلت هایمان را بخوریم.

پوشیدن کفش مناسب در هنگام راه رفتن , دویدن , سر خوردن و... نه تنها سلامت پا را تضمین می کند بلکه در طول عمر غضروف های ما بین مهره ها در ستون فقرات و زانو ها نیز بسیار تاثیر دارد. 

در ضمن انتخاب یک کفش مناسب در کنار زیبایی باید به راحتی انگشتان پا و پاشنه توجه داشت. لازم است شرایط فیزیکی استخوانها و مفاصل پا را در ضمن استفاده از کفش در نظر گرفت.

باید بدانیم که هر کفش برای فعالیتی خاص طراحی می شود.  برای ورزش کردن , دویدن و قدم زدن لازم است کفش اسپرت به پا کرد و برای مهمانی رفتن کفش رسمی!

در اینجا می خواهیم شما را به دانستن چند نکته ساده در زمینه خرید کفش مناسب دعوت کنیم تا در هر سنی که هستید بتوانید از شروع درد های مفاصل و آسیب های استخوانی که ممکن است در آینده ای نه چندان دور در انتظارتان باشد جلو گیری کنید.

 نکات ساده و مهم

1- برای خرید کفش چه ورزشی و چه رسمی بهتر است در روز اقدام کنید. اکثر اوقات در اثر نشستن زیاد و عدم داشتن تحرک کافی در طول روز , ممکن است پنجه های پا کمی متورم شوند. برای اینکه این تورم شما را در انتخاب سایز مناسب کفش دچار مشکل نکند بهتر است از خرید کفش در شب خودداری کنید.

 2- برای خرید یک کفش نو , از کفش های قدیمی و کهنه خود کمک بگیرید. آنها را بر روی سطحی مسطح بگذارید و نقاط و محل هایی که ساییدگی بیشتری با زمین داشته اند شناسایی کنید. در زمان خرید سعی کنید کفشی را انتخاب کنید که در این نقاط دارای استحکام بیشتری باشد.

 3- اکثر اوقات افراد به دلیل ترس داشتن از تنگی کفش , سعی در خرید کفش با سایز بزرگتر را دارند.  این را بدانید که پا های شما بزرگ نمی شوند.خطرات و ضررهای پوشیدن کفش بزرگتر , کمتر از پوشیدن کفش تنگ نیست.

4- کفش های قدیمی خود را بر روی یک سطح صاف بگذارید. اگر هر دو لنگ کفش دارای انحنایی به سمت داخل بودند حتما لازم است که کفش با استحکام بیشتر و سنگینتر از نظر وزن انتخاب شود و اگر هر دو لنگ دارای انحنا به سمت بیرون باشد لازم است کفشی سبک تر از نظر وزن انتخاب شود.

5-اگر می خواهید کفش ورزشی را برای دویدن انتخاب کنید لازم است این کفش حتی المقدور از انحنای کمتری بر خوردار باشد و اگر کفش را برای نرمش کردن و ورزش های سبک نیاز دارد لازم است کفش دارای انحنایی دقیق مطابق با کف پا باشد.

6- می دانیم که هر کس سلیقه خاص خود را دارد . اما بسیار توصیه می شود که کفش مخصوص ورزش و نرمش را از رنگ های روشن انتخاب کنید.

7-در اکثر اوقات تعمیر کفش های رسمی چندان لطمه ای به پا نمی زند. اما تعمیر کفش های ورزشی , به دلیل بر هم زدن تعادل حجم و فضای داخلی آن که معمولا توسط کارخانه های سازنده کارشناسی می شود چندان صحیح نیست.

8- کفش های ورزشی و اسپرت را برای شستشو داخل ماشین های لباس شویی نیندازید. به دلیل جذب شدن آب و ماندن در فضاهای داخل , کیفیت کفش پایین آمده و ممکن است بعد از آن با مصیبت بوی بد پا  مواجه شوید.

9- سعی کنید که قالب کفش دقیقا برای پای شما ساخته شده باشد و حتی المقدور از استفاده از کفی های مختلف برای مناسب شدن فضای داخل کفش خودداری کنید.

قلب سالم در کفشهای راحت 

چینیان قــدیم در گذشته به پا اهمیت زیادی می دادند و ازآن به عنوان "قلب دوم" انسان یاد می کردند. آنها نقاط مشخصـی از کف پا را بــا یــکی از حــواس پنجـگانه مرتبط می دانستند, مثلاً منطقه بین انگشت سوم الی پنجم را با چشم و یا پاشنه پا را با عصب سیاتیک ارتباط می دادند در پیشینه ادب فارسی نیز از نقش کفش مناسب و راحت در قالب ضرب المثل های معروف بسیار یاد شده است ضرب المثلهای ((تهی پای رفتن به از کفش تنگ)) یا(( لنگه کفش در بیابان غنیمت است )) همگی نشان دهنده تجارب پیشینیان ما در مورد کفش راحت و مناسب بوده است.

نکات مهم در انتخاب کفش و لباس

نکات مهم در انتخاب کفش و لباس

این روزها هرچه موی آقایان ژولیده‌تر می‌شود، کفش خانم‌ها نوک تیزتر می شود. وقتی علتش را جویا می‌شوی همه تقصیرها گردن واژه‌ای می‌افتد به نام مد...

مضرات پوشیدن لباس تنگ و کفشهای پاشنه دار و نوک تیز
لباس تنگ عروق پوست را تحت تاثیر قرار داده و در قسمت‌هایی مانع‌ ‌گردش صحیح خون می‌شود به خصوص اگر تنگی لباس‌ ‌در ناحیه لگن،‌ ‌زانو، سینه و حلقه آستین ها باشد.

این روزها هرچه موی آقایان ژولیده‌تر می‌شود، کفش خانم‌ها نوک تیزتر می شود. وقتی علتش را جویا می‌شوی همه تقصیرها گردن واژه‌ای می‌افتد به نام مد. البته کفش آقایان هم دست‌کمی از کفش خانم‌ها ندارد و رفته‌رفته شبیه منقار پرندگان می‌شود. گویا این مد است که باید شیوه لباس پوشیدن مردان و زنان را تعیین کند.اما از بد ماجرا طراحان مد اصلا به فکر سلامت مصرف‌کنندگان نیستند و این مصرف‌کننده است که باید تاوان مدهای ناسالم را بپردازد.

● کفش‌های نوک باریک
به هر دلیل این روزها درمیان خانم‌ها ونیز آقایان، پوشیدن کفش‌هایی که نوک باریک دارند، مد شده است. کفش هایی که در کوچه و خیابان پای خیلی‌ها می‌بینی اولین چیزی که به خاطر می‌آ‌ورد این است که پای بیچاره این همه فشار را چگونه تحمل می‌کند؟

استدلال برخی افرادی که از این‌گونه کفش‌ها استفاده می‌کنند این است که پس این همه آدم چگونه این کفش ها را می پوشند و بیمار نمی‌شوند در حالی که اگر از خود این افراد بپرسید خاطرات تلخ زیادی برای گفتن دارند.

مثلا یکی از این خاطرات چنین است:< تازه از این کفش‌های نوک باریک مد شده بود. من هم رفتم و یکی از آنها را خریدم و تمام روز پوشیدم و پز دادم. فردای آن روز وقتی خواستم دوباره کفشم را بپوشم، متوجه درد شدیدی در شستم شدم.اول خیلی به آن اعتنا نکردم، ولی دیدم قابل تحمل نیست. انگشتم را که نگاه کردم دیدم قرمز شده و مجبور شدم با دمپایی بروم دکتر. دکتر گفت ناخنت داخل گوشت انگشت فرو رفته و بایدآن را بیرون بیاورم.

فرو رفتن ناخن به داخل گوشت، یکی از عوارض پوشیدن کفش‌های تنگ و نوک باریک و ضایعه شایعی است که بیشتر برای شست پا پیش می‌آید. در این بیماری به دلیل فشار فیزیکی، معمولا بافت حاشیه ناخن شست پا به سمت ناخن فشرده می‌شود و در نهایت ناخن به داخل بافت کناری فرو می‌رود. این عارضه معمولا دردناک است و کم کم عفونت هم به آن اضافه می‌شود. برای پیشگیری از این عارضه باید ناخن‌ها را به طرز درستی کوتاه کرد و کفش تنگ و نوک باریک نپوشید.

فرو رفتن ناخن به گوشت تنها عارضه دردناک کفش‌های نوک باریک نیست و بسیاری از کسانی که به پوشیدن این کفش‌های خطرناک عادت دارند، دچار عارضه‌ای می‌شوند که به مراتب پر دردسرتر از قبلی است. این عارضه که در واقع انحراف دائمی انگشت شست پا به سمت انگشت دوم است <هالوس والگوس> نام دارد. گفته می‌شود، اصلا شیوع این بیماری با ظهور کفش در جوامع بشری آغاز شده است.

نتایج مطالعات دانشمندان عربستان سعودی حاکی است، هیچ هالوس والگوسی در میان زنان وجود ندارد که بر اثر پوشیدن کفش نوک باریک ایجاد نشده باشد. به عبارتی صددرصد زنان دچار این بیماری در این کشور کفش‌های نوک باریک می‌پوشند.

البته شاید بگویید مگر چند نفر از کسانی که کفش نوک باریک می‌پوشند، دچار هالوس والگوس می‌شوند که این همه در باره آن سر و صدا به پا شده است؟
در پاسخ به این سوال دکتر عبدالوهاب، استاد دانشگاه ملک سعود ریاض، می‌گوید: <حدود ۸۱ درصد کسانی که مدت‌ طولانی کفش‌نوک باریک می‌پوشند، درنهایت دچار هالوس والگوس می‌شوند.>
غیر از دو عارضه فوق، کفش‌های نوک باریک عوارض متعدد دیگری نیز به همراه دارند که از آن میان می‌توان به پینه، میخچه و کج شدن و خمیدگی انگشتان اشاره کرد. در‌نهایت می‌توان به جرات گفت پوشیدن کفش‌های نوک باریک، صرف‌نظر از مد بودنشان اصلا به صلاح پاهای شما نیست.

● کفش‌های پاشنه بلند
پوشیدن کفش پاشنه بلند برای بسیاری از دختر بچه‌ها یک آرزوست. البته بیشتر صدای پاشنه این کفش‌هاست که دختر بچه‌ها را شیفته خود می‌کند اما در بزرگسالی این آرزو گاه به مد‌تبدیل می‌شود که اغلب دردسرساز است.

خانم ۳۳ ساله ای که دچار یکی از این دردسرها شده بود، مدتی کفش پاشنه بلند ‌پوشیده واستخوان پای راستش بر اثر پیچ خوردن مچ پا شکسته بود. طول پاشنه کفشی که دیگر نمی‌توانست با آن راه برود،۱۰ سانتی‌متر بود. خودش می‌گفت:‌( همش به خاطر این کفش‌های پاشنه بلنده! نمی‌دونم چی شد که پام پیچ خورد و خوردم زمین. ) ولی گویا لذت پوشیدن این کفش های پاشنه بلند بیشتر از درد شکستگی استخوان است. چون وقتی همین خانم ۶ هفته بعد برای باز کردن گچ پایش آمد، می‌گفت: ( بازم دلم می‌خواد کفش پاشنه بلند بپوشم، چون به من احساس اعتماد به نفس میده و قدم رو بلندتر می کنه)!

شاید بعضی خانم‌ها گمان کنند، زمین نخوردن با پاشنه ۱۰ سانتی‌متری عرضه می‌خواهد که لابد این خانم ۳۳ ساله نداشته است. اما پیچ خوردگی و شکستگی مچ پا تنها عارضه کفش‌های پاشنه بلند نیست. بلکه حتی اگر تمام عمر روی پاشنه ۱۰ یا ۱۵ سانتی‌متر راه بروید و زمین هم نخورید، سایر عوارض آن شما را گرفتار می کند.

یکی از این عوارض کوتاه شدن طول عضلات پشت ساق پاست. یعنی اگر خانمی بیش از ۶ ماه به طور مداوم کفش پاشنه بلند بپوشد، طول عضلات پشت ساق پایش کوتاه می‌شود. نتیجه این عارضه کج و کوله شدن پا و کوتاه شدن قد نیست که برخی پاشنه بلند پوش‌ها بگویند، عضلات پای ما که کوتاه نشد. بلکه محصول این پدیده از بین رفتن قوس کف پاست. البته معمولا خود فرد متوجه کف پای صافش نمی‌شود، ولی حتما کمر دردهای ناشی از آن آزارش خواهد داد .

یکی دیگر از عوارض کفش پاشنه بلند، فشار بیشتر به زانوهاست. بر اساس نتایج تحقیقات دانشمندان دانشگاه هاروارد، کفش‌های دارای پاشنه بلند و پهن، ۲۶ درصد میزان فشار روی زانوی فرد را افزایش می‌دهند. همچنین کفش‌های با پاشنه بلند و نازک، ۲۲ درصد فشار روی زانو را افزایش می‌دهند. از طرفی سلامت غضروف بین استخوان های مفصل زانو، به مایع مفصلی زانو بستگی دارد. چرا که تغذیه این غضروف از طریق همین مایع صورت می‌گیرد. وقتی فشار روی مفصل زیاد شود، هم غضروف فشار بیشتری را تحمل می‌کند و هم تغذیه آن از مایع مفصلی دچار اشکال می‌شود، به مرور زمان این پدیده باعث بروز آرتروز مفصل زانو می شود.

● لباس‌های تنگ
در گذر زمان و با تغییر نسل‌ها، گویا یک پدیده اجتناب‌ناپذیر است و آن کوچک شدن همه چیز است. خانه‌های نقلی، ماشین‌های کوچک، شلوارهای کوتاه و تنگ، مانتوهای چسبان و پیراهن‌های تنگ. این موارد آخر در ذهن تداعی می‌کند که خیاط همیشه پارچه کم می‌آورد.

اما این لباس‌های تنگ اگر محصول جبر زمانه نباشند حاصل مد که هستند. اما این مد همبرای سلامت خطرناک است. شایع‌ترین خطر و عارضه لباس تنگ چیزی است که شاید بسیاری تجربه کرده باشند، ولی به روی خود نیاورند یا ندانند که علت آن چه بوده است.

لباس تنگ عروق پوست را تحت تاثیر قرار داده و در قسمت‌هایی مانع‌ ‌گردش صحیح خون می‌شود به خصوص اگر تنگی لباس‌ ‌در ناحیه لگن،‌ ‌زانو، سینه و حلقه آستین ها باشد. همین اختلال جریان خون باعث همان عارضه شایع لباس های تنگ می‌شود، یعنی کوفتکی و خستگی. البته گاهی این تنگی به حدی زیاد می‌شود که قسمت‌هایی از پوست کبود می شود. یکی دیگر از مشکلات لباس‌های تنگ مشکلات گوارشی است.

در واقع لباس تنگ حرکات دودی (حرکات‌ ‌کرم گونه) دستگاه گوارش را مختل می‌کند و موجب تجمع گاز در معده و نفخ شکم می‌شود‌ ‌که معمولا با درد شکم همراه است. همچنین پوشیدن‌ لباس‌ زیر تنگ‌ و بدون‌ تبادل‌ هوا باعث افزایش احتمال ابتلا به عفونت مثانه در زنان می‌شود.

یکی دیگر از عوارض لباس‌های تنگ نوعی کهیر به نام کهیر فشاری است. این نوع کهیر در اثر فشار موضعی بر بدن مثل پوشیدن لباس‌های تنگ ایجاد می شود. معمولا ۴ تا ۶ ساعت پس از پوشیدن لباس تنگ یک تورم عمقی همراه با خارش، سوزش و درد ایجاد می‌شود که پس از ۸ تا ۷۲ ساعت از بین می‌رود. گاهی تب ولرز، ضعف و خستگی و سردرد هم در کنار این عارضه وجود دارد.
برگرفته شده از : پارسی تب

مضرات پوشیدن لباس تنگ و کفشهای پاشنه دار و نوک تیز
لباس تنگ عروق پوست را تحت تاثیر قرار داده و در قسمت‌هایی مانع‌ ‌گردش صحیح خون می‌شود به خصوص اگر تنگی لباس‌ ‌در ناحیه لگن،‌ ‌زانو، سینه و حلقه آستین ها باشد.

این روزها هرچه موی آقایان ژولیده‌تر می‌شود، کفش خانم‌ها نوک تیزتر می شود. وقتی علتش را جویا می‌شوی همه تقصیرها گردن واژه‌ای می‌افتد به نام مد. البته کفش آقایان هم دست‌کمی از کفش خانم‌ها ندارد و رفته‌رفته شبیه منقار پرندگان می‌شود. گویا این مد است که باید شیوه لباس پوشیدن مردان و زنان را تعیین کند.اما از بد ماجرا طراحان مد اصلا به فکر سلامت مصرف‌کنندگان نیستند و این مصرف‌کننده است که باید تاوان مدهای ناسالم را بپردازد.

● کفش‌های نوک باریک
به هر دلیل این روزها درمیان خانم‌ها ونیز آقایان، پوشیدن کفش‌هایی که نوک باریک دارند، مد شده است. کفش هایی که در کوچه و خیابان پای خیلی‌ها می‌بینی اولین چیزی که به خاطر می‌آ‌ورد این است که پای بیچاره این همه فشار را چگونه تحمل می‌کند؟

استدلال برخی افرادی که از این‌گونه کفش‌ها استفاده می‌کنند این است که پس این همه آدم چگونه این کفش ها را می پوشند و بیمار نمی‌شوند در حالی که اگر از خود این افراد بپرسید خاطرات تلخ زیادی برای گفتن دارند.

مثلا یکی از این خاطرات چنین است:< تازه از این کفش‌های نوک باریک مد شده بود. من هم رفتم و یکی از آنها را خریدم و تمام روز پوشیدم و پز دادم. فردای آن روز وقتی خواستم دوباره کفشم را بپوشم، متوجه درد شدیدی در شستم شدم.اول خیلی به آن اعتنا نکردم، ولی دیدم قابل تحمل نیست. انگشتم را که نگاه کردم دیدم قرمز شده و مجبور شدم با دمپایی بروم دکتر. دکتر گفت ناخنت داخل گوشت انگشت فرو رفته و بایدآن را بیرون بیاورم.

فرو رفتن ناخن به داخل گوشت، یکی از عوارض پوشیدن کفش‌های تنگ و نوک باریک و ضایعه شایعی است که بیشتر برای شست پا پیش می‌آید. در این بیماری به دلیل فشار فیزیکی، معمولا بافت حاشیه ناخن شست پا به سمت ناخن فشرده می‌شود و در نهایت ناخن به داخل بافت کناری فرو می‌رود. این عارضه معمولا دردناک است و کم کم عفونت هم به آن اضافه می‌شود. برای پیشگیری از این عارضه باید ناخن‌ها را به طرز درستی کوتاه کرد و کفش تنگ و نوک باریک نپوشید.

فرو رفتن ناخن به گوشت تنها عارضه دردناک کفش‌های نوک باریک نیست و بسیاری از کسانی که به پوشیدن این کفش‌های خطرناک عادت دارند، دچار عارضه‌ای می‌شوند که به مراتب پر دردسرتر از قبلی است. این عارضه که در واقع انحراف دائمی انگشت شست پا به سمت انگشت دوم است <هالوس والگوس> نام دارد. گفته می‌شود، اصلا شیوع این بیماری با ظهور کفش در جوامع بشری آغاز شده است.

نتایج مطالعات دانشمندان عربستان سعودی حاکی است، هیچ هالوس والگوسی در میان زنان وجود ندارد که بر اثر پوشیدن کفش نوک باریک ایجاد نشده باشد. به عبارتی صددرصد زنان دچار این بیماری در این کشور کفش‌های نوک باریک می‌پوشند.

البته شاید بگویید مگر چند نفر از کسانی که کفش نوک باریک می‌پوشند، دچار هالوس والگوس می‌شوند که این همه در باره آن سر و صدا به پا شده است؟
در پاسخ به این سوال دکتر عبدالوهاب، استاد دانشگاه ملک سعود ریاض، می‌گوید: <حدود ۸۱ درصد کسانی که مدت‌ طولانی کفش‌نوک باریک می‌پوشند، درنهایت دچار هالوس والگوس می‌شوند.>
غیر از دو عارضه فوق، کفش‌های نوک باریک عوارض متعدد دیگری نیز به همراه دارند که از آن میان می‌توان به پینه، میخچه و کج شدن و خمیدگی انگشتان اشاره کرد. در‌نهایت می‌توان به جرات گفت پوشیدن کفش‌های نوک باریک، صرف‌نظر از مد بودنشان اصلا به صلاح پاهای شما نیست.

● کفش‌های پاشنه بلند
پوشیدن کفش پاشنه بلند برای بسیاری از دختر بچه‌ها یک آرزوست. البته بیشتر صدای پاشنه این کفش‌هاست که دختر بچه‌ها را شیفته خود می‌کند اما در بزرگسالی این آرزو گاه به مد‌تبدیل می‌شود که اغلب دردسرساز است.

خانم ۳۳ ساله ای که دچار یکی از این دردسرها شده بود، مدتی کفش پاشنه بلند ‌پوشیده واستخوان پای راستش بر اثر پیچ خوردن مچ پا شکسته بود. طول پاشنه کفشی که دیگر نمی‌توانست با آن راه برود،۱۰ سانتی‌متر بود. خودش می‌گفت:‌( همش به خاطر این کفش‌های پاشنه بلنده! نمی‌دونم چی شد که پام پیچ خورد و خوردم زمین. ) ولی گویا لذت پوشیدن این کفش های پاشنه بلند بیشتر از درد شکستگی استخوان است. چون وقتی همین خانم ۶ هفته بعد برای باز کردن گچ پایش آمد، می‌گفت: ( بازم دلم می‌خواد کفش پاشنه بلند بپوشم، چون به من احساس اعتماد به نفس میده و قدم رو بلندتر می کنه)!

شاید بعضی خانم‌ها گمان کنند، زمین نخوردن با پاشنه ۱۰ سانتی‌متری عرضه می‌خواهد که لابد این خانم ۳۳ ساله نداشته است. اما پیچ خوردگی و شکستگی مچ پا تنها عارضه کفش‌های پاشنه بلند نیست. بلکه حتی اگر تمام عمر روی پاشنه ۱۰ یا ۱۵ سانتی‌متر راه بروید و زمین هم نخورید، سایر عوارض آن شما را گرفتار می کند.

یکی از این عوارض کوتاه شدن طول عضلات پشت ساق پاست. یعنی اگر خانمی بیش از ۶ ماه به طور مداوم کفش پاشنه بلند بپوشد، طول عضلات پشت ساق پایش کوتاه می‌شود. نتیجه این عارضه کج و کوله شدن پا و کوتاه شدن قد نیست که برخی پاشنه بلند پوش‌ها بگویند، عضلات پای ما که کوتاه نشد. بلکه محصول این پدیده از بین رفتن قوس کف پاست. البته معمولا خود فرد متوجه کف پای صافش نمی‌شود، ولی حتما کمر دردهای ناشی از آن آزارش خواهد داد .

یکی دیگر از عوارض کفش پاشنه بلند، فشار بیشتر به زانوهاست. بر اساس نتایج تحقیقات دانشمندان دانشگاه هاروارد، کفش‌های دارای پاشنه بلند و پهن، ۲۶ درصد میزان فشار روی زانوی فرد را افزایش می‌دهند. همچنین کفش‌های با پاشنه بلند و نازک، ۲۲ درصد فشار روی زانو را افزایش می‌دهند. از طرفی سلامت غضروف بین استخوان های مفصل زانو، به مایع مفصلی زانو بستگی دارد. چرا که تغذیه این غضروف از طریق همین مایع صورت می‌گیرد. وقتی فشار روی مفصل زیاد شود، هم غضروف فشار بیشتری را تحمل می‌کند و هم تغذیه آن از مایع مفصلی دچار اشکال می‌شود، به مرور زمان این پدیده باعث بروز آرتروز مفصل زانو می شود.

● لباس‌های تنگ
در گذر زمان و با تغییر نسل‌ها، گویا یک پدیده اجتناب‌ناپذیر است و آن کوچک شدن همه چیز است. خانه‌های نقلی، ماشین‌های کوچک، شلوارهای کوتاه و تنگ، مانتوهای چسبان و پیراهن‌های تنگ. این موارد آخر در ذهن تداعی می‌کند که خیاط همیشه پارچه کم می‌آورد.

اما این لباس‌های تنگ اگر محصول جبر زمانه نباشند حاصل مد که هستند. اما این مد همبرای سلامت خطرناک است. شایع‌ترین خطر و عارضه لباس تنگ چیزی است که شاید بسیاری تجربه کرده باشند، ولی به روی خود نیاورند یا ندانند که علت آن چه بوده است.

لباس تنگ عروق پوست را تحت تاثیر قرار داده و در قسمت‌هایی مانع‌ ‌گردش صحیح خون می‌شود به خصوص اگر تنگی لباس‌ ‌در ناحیه لگن،‌ ‌زانو، سینه و حلقه آستین ها باشد. همین اختلال جریان خون باعث همان عارضه شایع لباس های تنگ می‌شود، یعنی کوفتکی و خستگی. البته گاهی این تنگی به حدی زیاد می‌شود که قسمت‌هایی از پوست کبود می شود. یکی دیگر از مشکلات لباس‌های تنگ مشکلات گوارشی است.

در واقع لباس تنگ حرکات دودی (حرکات‌ ‌کرم گونه) دستگاه گوارش را مختل می‌کند و موجب تجمع گاز در معده و نفخ شکم می‌شود‌ ‌که معمولا با درد شکم همراه است. همچنین پوشیدن‌ لباس‌ زیر تنگ‌ و بدون‌ تبادل‌ هوا باعث افزایش احتمال ابتلا به عفونت مثانه در زنان می‌شود.

یکی دیگر از عوارض لباس‌های تنگ نوعی کهیر به نام کهیر فشاری است. این نوع کهیر در اثر فشار موضعی بر بدن مثل پوشیدن لباس‌های تنگ ایجاد می شود. معمولا ۴ تا ۶ ساعت پس از پوشیدن لباس تنگ یک تورم عمقی همراه با خارش، سوزش و درد ایجاد می‌شود که پس از ۸ تا ۷۲ ساعت از بین می‌رود. گاهی تب ولرز، ضعف و خستگی و سردرد هم در کنار این عارضه وجود دارد.
برگرفته شده از : پارسی تب

نکاتی در مورد خرید کفش کودک

همیشه گفته اند که قلب دوم انسان پای اوست. سلامت پا در سلامت بدن نقش بسیار مهمی را ایفا می کند. پس باید در خرید کفش قبل از توجه به زیبایی آن ، راحت بودن آن را بسنجیم. استفاده از کفش مناسب در سلامت چشم ، مفاصل و دیگر اعضای بدن تاثیر مهمی دارد. کودکان نیز باید کفش هایی را بپوشند که از همه نظر راحت باشند.

احتمال بسیار زیادی وجود دارد که برخی کودکان دچار انحرافاتی در ناحیه مچ یا پاشنه پا باشند یا کف پای خیلی صافی داشته باشند. بهتر است برای این کودکان، کفش طبی خریداری شود. کفش طبی کفشی است که قوس داخلی کف پا را حفظ کند، یعنی در ناحیه کف داخلی پا قوس دار باشد و در ناحیه پاشنه از استحکام زیادی برخوردار باشد تا بتواند پاشنه را در وسط نگه دارد و از انحراف آن جلوگیری کند. کفش های پارچه ای، کشی یا خیلی ظریف و کفش هایی که چرمی نیستند، نمی توانند جلوی انحراف پاشنه به داخل یا خارج را بگیرند.
وقتی از عقب به مچ و پاشنه کودک نگاه می کنید، باید حد وسط باشد و هیچ انحرافی نداشته باشد. خیلی وقت ها برای کودکانی که کف پای صافی دارند یا انحرافاتی در نواحی پاشنه یا مچ آنها دیده می شود، بهتر است کفش های ساق دار مثل کفش بسکتبال تهیه شود تا قوزک و مچ پای آنها حفظ شود.
پاشنه کفش ها باید از استحکام خوبی برخوردار باشد.
پنجه کفش نیزبهتر است گرد باشد تا کودک در آن حس راحتی داشته باشد.

دانستنی های کفش

دانستنی های کفش

پا به خودی خود، خیلی خوب و بدون دردسر رشد می‌کند و مشکلی برایش پیش نمی‌آید و بیشتر مشکلات مربوط به پا در به دلیل نوع کفش آنهاست.
۱- چرم بهترین جنس است؟
بهترین جنس برای کفش، چرم است. در کفش‌های چرمی، پا کمتر عرق می‌کند. کفش‌هایی با جنس پلاستیکی یا حتی پارچه‌ای، اگر از مارک‌های معروف هم باشند، مناسب نیستند. چون هم تمیزکردنشان سخت است و هم پا در آنها احساس راحتی نمی‌کند.
۲- پاشنه‌ بلند کمردرد می آورد؟
بهتر است کفش ۲-۱ سانتی‌متر پاشته داشته باشد ولی پوشیدن این نوع کفش‌ها باعث پادرد می‌شود و احتمال پیچ‌خوردگی را بالا می‌برد. احتمال بدشکل شدن پا هم وجود دارد. یکی از علل انحراف شست پا ، بیرون‌زدگی استخوان کنار پا ، سوار شدن انگشتان روی هم و… می‌تواند پوشیدن کفش نامناسب و پاشنه‌دار باشد.مهم‌تر آنکه پوشیدن کفش‌های پاشنه‌دار احتمال بروز آرتروز در مفصل زانو را بیشتر می‌کند.
۳- بهتر است بچه ها کفش ساق‌دار بپوشند یا بدون ساق؟
وقتی بچه کفش ساق‌دار نپوشد، خودش سعی می‌کند بیشتر تعادلش را حفظ کند و به این ترتیب، عضلاتش قوی‌تر می‌شود و امکان بر هم خوردن تعادل او هنگام راه‌رفتن و پیچ‌خوردن پایش هم کمتر می‌شود. اگر همیشه کفش ساق‌دار پای بچه باشد، تعادل موقع راه‌رفتن را یاد نمی‌گیرد.شاید بتوان گفت همانطور که بچه تا زمین نخورد، راه‌رفتن یاد نمی‌گیرد، تا کفش ساده هم نپوشد، برقرارکردن تعادل هنگام راه‌رفتن را نخواهد آموخت! از طرف دیگر، وقتی پای بچه پیچ می‌خورد که یک نیروی اضافه به آن وارد شود و نتواند تعادلش را حفظ کند.
حالا اگر کفش ساق‌دار برای فرزندمان تهیه کنیم، این نیروی اضافی به زانوی او وارد می‌شود و ممکن است در درازمدت مشکلات بسیار بزرگ‌تری برای زانوهای او پیش بیاید. اگر کفش ساده پای بچه باشد، شاید بتواند به هر ترتیب تعادلش را حفظ کند و آسیبی به مچ یا زانویش هم نرسد.
۴- کفش جا باز نمی‌کند؟
حتما برایتان پیش آمده که هنگام خرید کفش، به فروشنده بگویید کفش برایتان کمی تنگ است و فروشنده ادعا ‌کند این کفش بعد از مدتی جا باز می‌کند. فراموش نکنید توجیهی برای باز شدن کفش وجود ندارد و کفش باید از همان روز اول در پای شما راحت باشد. چون بعد از مدتی پا و کفش شما به تعادل می‌رسند، پا هم می‌تواند تغییر شکل دهد و فرم کفش را به خود بگیرد. کفش مناسب کفشی است که دقیقا اندازه پا باشد و بعد از مدتی تغییر نکند.
۵- پابرهنه ها زودتر راه می افتند؟
تحقیقات نشان داده‌اند که هرچه بچه‌ها بیشتر پابرهنه بمانند، زودتر راه می‌افتند! حتی خیلی از متخصصان می‌گویند بچه‌هایی هم که راه می‌روند، باید فقط بیرون از منزل و آن هم برای محافظت از پایشان کفش بپوشند. شاید برایتان جالب باشد بدانید پژوهشگران به تازگی قبیله‌ای را در هند مورد بررسی قرار داده‌اند که در آن افراد تا سن ۱۷ یا حتی ۲۰ سالگی هم کفش نمی‌پوشند و ثابت شده است مشکلات مربوط به پا مانند صافی کف پا یا انحراف انگشت شست پا در آنها بسیار کمتر از آمریکایی یا اروپایی‌هاست که از سنین خیلی کم کفش به پا می‌کنند. بنا بر نتایج این تحقیق، متخصصان اعلام کردند پا به خودی خود، خیلی خوب و بدون دردسر رشد می‌کند و مشکلی برایش پیش نمی‌آید و بیشتر مشکلات مربوط به پا در کودکان به دلیل نوع کفش آنهاست.

۶ آیا پوشیدن صندل توصیه می‌شود؟

به‌نظر نمی‌رسد که پوشیدن چنین کفش‌هایی ضرر داشته باشد، اما توجه به ۲ نکته مهم است؛ اول اینکه گاهی کفش صندل بدون جوراب باعث ایجاد خراشیدگی پا در اثر برخورد با زمین و سنگریزه‌ها می‌شود و دوم اینکه امکان لیزخوردن پا در صورت پوشیدن صندل با جوراب، بیشتر از وقتی است که کفش‌های پوشیده را با جوراب به پا ‌کنید.

مد و مدگرایی

کفش پاشنه بلند، چرا دشمن داره؟

کفش هایی با پاشنه تیز، پاشنه بلند بدون بند، لژ یکسره، پاشنه ی بلند دوک شکل و لژهای بلند چیزهایی هستند که اکثر خانم ها را به هیجان می آورند! این ها انواع معمول کفش های پاشنه بلندی هستند که خانم ها می پوشند. با پاهای دل فریبانه ی پدیکور شده، خانم ها کفش های پاشنه بلند را بسیار جذاب و کامل کننده ی زیباییشان می دانند.

دوست دارند که با یک جفت پاشنه ی خیره کننده قدشان را بلندتر کنند. اگرچه در مد پاپوش ها در طول زمان تغییراتی ایجاد شده، ولی گرایش به پوشیدن کفش های پاشنه دار همچنان بدون تغییر مانده است.یادتان نرود، همیشه این طور بوده و هست که هرچیز خوبی، بدی هایی هم دارد. این درمورد کفش های پاشنه بلند هم صدق می کند؛ به عوارض جانبی پوشیدن آن ها توجه کنید.

۱. کمر درد

در زمان راه رفتن با کفش پاشنه بلند تمام فشار بدن روی کمر متمرکز می شود. این مساله گردش خون را در آن نواحی کاهش می دهد که با درد در کمر و مفاصل ران همراه است.

۲. فشار پا

در کفش پاشنه بلند پایتان در معذب ترین وضع ممکن قرار دارد. فشار روی پاشنه ی پاها نهایتا درد شدیدی در پاهایتان ایجاد خواهد کرد. کفش راحتی تمام وزن بدن شما را حمل می کند، و زمانی که کفش پاشنه بلند پایتان باشد، این وزن روی پاشنه ی کفش شدید و غیر قابل کنترل می شود.

۳. راه رفتن نامتعادل

حالت بدن خانم ها با پوشیدن کفش پاشنه بلند تغییر می کند. بعضی خانم ها نمی توانند در چنین موقعیتی تعادل خود را حفظ کنند. راه رفتن برایشان به شدت سخت می شود. ممکن است با از دست دادن تعادل و لغزیدن به زمین بیافتند. در چنین شرایطی احتمال پیچ خوردن و رگ به رگ شدن مچ پا وجود دارد. همچنین ممکن است عضلات و تاندون ها هم دچار کشیدگی و التهاب شوند. پیاده روی معمولا یک ورزش خوب تلقی می شود ولی نه با کفش های پاشنه بلند!

۴. بیماری های ستون فقرات

تراز طبیعی ستون فقرات با پوشیدن کفش پاشنه بلند به هم می خورد، که باعث درد بسیاری خواهد شد.بعلاوه کرختی و سوزش هم محتمل است.

۵. فرورفتگی ناخن های پا

مطالعات نشان داده که کفش های پاشنه بلند، علت اصلی فرو رفتن ناخن ها در گوشت پا هستند. برداشتن این ناخن ها، زمانی که پزشک از ابزار تیزی برای اینکار استفاده می کند، درد بسیاری خواهد داشت.

کفش های پاشنه بلند بدون شک یک نماد فشن هستند، ولی آیا نباید قبل از به خطر انداختن بدنمان بیشتر فکر کنیم؟

فلسفه پوشیدن کفشهای پاشنه بلند چیست؟

تقلید غیر عقلانی و غرب زدگی در جامعه ما را چندین بار در مقالات مختلف بیان کرده بودم اما نکته ای که چند روزی ذهنم را بخود مشغول کرده من را واداشته که دوباره یک مطلب در این زمینه اما بر روی مصداقی خاص بنویسم.
مصرف گرایی که از جمله برداشت های متقن ایرانیان از فرهنگ سرمایه داری و مادیگرای غرب است باعث شده هر روز مدلی نو و جنس جدیدی در بازار ببینیم و بازار های ما مملو از جمعیت شود بدون اینکه بدانیم آیا نیاز به این محصول داریم یا که نه؟ یا اینکه جنسی که در حال حاضر داریم از آن استفاده می کنیم واقعا بلا استفاده است یا اینکه هوس ما باعث خرید محصولی جدید شده است.
این موضوع را وقتی در بحث پوشاک دنبال می کنی می بینی که سالانه بیش از چندین بار برای خرید لباس و پوشاک به بازار می روی و محصولاتی کاملا هم کارکرد را از مدل های مختلف در کمد منزل انبار می کنیم. یکی از این پوشاک نیز کفش است. بحث من اینجا مصرف گرایی در این زمینه نیست بلکه اینها مقدمه ای بود برای این قسمت که آیا ما از مدل هایی که مصرف می کنیم اطلاع داریم یا اینکه چون ماهواره آن را تبلیغ کرده و یا در بازار جنس غالب شده اقدام به خرید می کنیم؟

کفش های پاشنه بلند از کجا آمد؟

شاید در خانواده همه ما این موضوع شایع باشد حالا کمتر و یا بیشتر! وقتی زنان خانواده برای خرید کفش به بازار می روند اولین گزینه های مد نظرشان کفشهای پاشنه بلند است اما اصلا نمی دانند که فلسفه پوشیدن این مدل کفش چیست؟ در کجا استفاده می شده؟ و یا چه امراضی دارد؟
در اواخر سال های 1840 و 1850 پاشنه ها به چکمه ها اضافه شدند، اما نشانه خوش پوشی زنان از لحاظ کفش، پوشیدن کفش ضخیم انگلیسی در هنگام روز، کفش چرمی که با بند و مادگی یا دکمه بسته می شد و یا کفش چرم، پارچه ای در هنگام عصر بوده است و کفش پاشنه بلند کاربرد دیگری داشته که در دهه 70 و 60 به بعد این کاربرد حکم رسمی می یابد. کفشهای پاشنه بلند برای فرم دادن به بدن برای روسپیان بوده است که در کاواره ها بدن فروشی می کردند و در حال حاضر هم پوشیدن این کفش ها نشانه همین فعالیت در کشورهای غربی است. این در حالی است که زنان جامعه ما بدون اطلاع از این امر همواره انتخاب اولشان کفش های پاشنه بلند است. جالب اینجاست که در آن زمان در آمریکا بدلیل امراضی که این کفشها دارد_جلوتر به آن می پردازم_به جز کاواره ها زنان در جاهای عمومی از کفشهای راحتی استفاده می کردند اما زنان جامعه ما با مشقت بخاطر فخر فروشی با این کفشها در خیابان راه می روند.

حتی جان فیسک اندیشمند انسانگرای غربی نیز در این خصوص می گوید:

"پوشیدن کفش پاشنه بلند توسط زنان باعث می شود که هنگام راه رفتن و ایستادن بخشی از بدن آنان برجسته شود که برای مردان جاذبه جنسی ایجاد کند. بنابراین زنان خود را در نظر مردان به صورت یک شیء جنسی جذاب در می آورند و در اختیار آنان قرار می دهند. همچنین پوشیدن کفش پاشنه بلند، آنها را از لحاظ فعالیت و نیروی جسمانی محدود می کند و به صورت خود ساخته در تولید فرهنگ مرد سالانه سهیم می شوند چرا که با محدود کردن خود ضعف و ناتوانی خود را نمایانگر می کنند و فعالیت های مردانه را بیشتر نشان می دهند."

کفش بوت.چرم.خیلی سبک وخوش فرم هست...2رنگ مشکی وقهوه ای..بسیااااار شیک وخوش پوش

کفش salamoon موجود در فروشگاه............طرحی کاملا زیبا ...سبک وبا دوام

راهنمای خرید و نگهداری کفش های کوهنوردی

مقدمه:

از قدیم گفتن، پا، قلب دوم انسان و مخصوصا کوهنوردان است. بنابراین کفش که محافظ پا بوده و از مهمترین وسایل و پوشاک کوهنوردی به شمار می رود. کفش در تمام رشته های کوهنوردی ، یخ نوردی ، سنگ نوردی ، جنگل پیمایی ، کوهپیمایی سبک و سنگ نوردی سالنی و ... بدون تردید اولین و مهمترین وسیله بحساب می آید.
انتخاب درست و استفاده بجا از آن می تواند بسیار بر سلامتی پاهای شما تاثیر بگذارد.

مشخصات کفش های کوهنوردی :

رویه و داخل کفش :

در گذشته کفش ها از دوختن چرم های درست می‌شدند، کفش‌های چرمی امروزه کمتر متداول هستند و جای خود را به کفش‌هایی با طرح‌های جدید و رویه‌هایی از الیاف مصنوعی و سایر مواد نو ترکیب داده‌اند. هر چند کفش ها درحال تغییر هستند ولی وظایف و کارهایی که باید انجام دهند، تغییر پیدا نکرده است. پیشرفت ساخت کفشها راحتی و ایمنی بیشتر را برای کوهنوردان حاصل کرده است.

انواع آن:

1- چرم (مصنوعی یا طبیعی)
2- پارچه های گورتکس (Gore-tex)، سیمپاتکس (Sympatex) (عایق باد، رطوبت و قابل تفنس)
3- مواد نو ترکیب مانند کولار (پارچه ضربه گیر) 
4- تین‌سولیت (Thinsulate) (خاصیت حفظ گرمای پا، برای ساخت کفش های زمستانی)
5- فایبرگلاس (در میان کوهنوردان ایرانی به پلاستیکی معروف است، برای کوهنوردی اصلا مناسب نیستند)

خصوصیات لازم رویه کفش:

۱- ضد آب باشد.
۲- قابلیت تعریق داشته باشد.
۳- تا حدی برای راحتی پا، نرم و قابل انعطاف باشد.
۴- محکم باشد.
۵- قابل ارتجاع باشد.
۶- مقاوم به سرما، گرما و عوامل محیطی باشد.
۷- بندها تا نزدیکی پنجه ی پا ادامه داشته باشد. (راحت تر است، بهتر کیپ می شود و درآوردن آن راحت تر است)
۸- تا روی پا و قوزک ها را بپوشاند.

کفی کفش (تخت کفش):

لایه ای ویژه از کربن و لاستیک، که معروف ترین آن نام تجاری "ویبرام" Vibram ایتالیا بوده، ماده‌ای سخت، ضد لغزش و پراستحکام است.

خصوصیات لازم برای کفی کفش باید شامل موارد ذیل باشد:

1- ضربه گیر باشد.
2- وضعیت استقرار کف پا را در داخل کفش حفظ کند.
3- عاج های عمیق داشته باشد.
4- اصطکاک خوبی داشته باشد.
5- مقاومت مناسبی داشته باشد.
6- انعطاف پذیری (بستگی به نوع کفش دارد)

 

موارد مهم انتخاب نوع کفش کوهنوردی:

امروزه در کوهنوردی صحبت از کفشی که بتوان از آن در برنامه های مختلف در طول یکسال استفاده کرد، کاملا بیهوده است و باید برای هر برنامه خاص کوهنوردی، کفش مخصوص آن را تهیه کرد.
1- اندازه کفش و راحتی پا
2- قابلیت فنی ( کوهنوردی در تابستان ، صعودهای زمستانه، هیمالیانوردی، سنگنوردی، یخنوردی و ...)
3- استحکام و جنس رویه
4- درجه سختی زیره کفش (تخت کفش) 
5- دارای ساق‌ بلند بین 14 تا 19 سانتی‌متر (مچ پا را محکم نگه‌ داشته و خوب محافظت کند)
6- تاریخ تولید کفش (چسبهای بکار رفته، تاریخ انقضایی بین 2 تا 5 سال دارند)
7- برند و مارک معتبر
8- قیمت مناسب
9- گارانتی

اندازه کفش کوهنوردی:

اندازه کفش کوه برای راحتی باید به گونه‌ای باشد که کوهنورد بتواند ساعتها کفش را به‌ راحتی و آسانی بپوشد. اندازه کفش مناسب تنها با پوشیدن و راه رفتن مشخص می‌شود.
1- خیلی گشاد نباشد: ایجاد تاول های پوستی می کند.
2- خیلی کیپ و تنگ نباشد: به پا فشار وارد می آورد (ناخن ها و بستر ناخن صدمه می زند)
به ‌طور کلی برای خرید کفش دقت کنید تا اندازه آن 1 شماره از پای شما بزرگتر باشد و این فضا را توسط جوراب ضخیم پر کنید. 

نکته های کاربردی در هنگام خرید کفش کوهنوردی

1- پس از انتخاب نوع کقش مورد نظر براساس نیاز خود، جهت امتحان کفش کوهنوردی در فروشگاه، یک جفت جوراب ضخیم از نوعی که در فعالیت های خود به پا می کنید همراه داشته باشید. پای بسیاری از افراد در طول روز باد می کند، بنابراین خرید خود را در بعدازظهر یا غروب که پا در بزرگترین اندازه خود است، انجام دهید
2- پیش از بستن بندهای، پایتان را تا جایی که امکان دارد در داخل کفش به قسمت جلو برانید و پنجه‌ی پایتان را کاملاً در جلوی کفش قرار دهید در این هنگام باید به اندازه حداقل قطر یک انگشت، پاشنه با انتهای کفش فاصله داشته باشد.
3- پس از مرحله یک بند کفش را محکم بسته و با آن راه بروید. اگر کفش مناسب پای شما باشد پایتان در داخل آن کاملاً راحت است.
4- پس از پوشیدن کفش و بستن بند آن، روی یک پای خود ایستاده و با پای دیگر خود به دیوار ضربه وارد کنید. اگر کفش مناسب باشد در این حالت هیچ‌‌گونه ضربه‌ای به طور مستقیم به پایتان وارد نمی‌شود.
5- بعد از پوشیدن پوتین و بستن بندهای آن، با ایستادن روی کناره‌ی خارجی پای خود، مطمئن شوید پوتین از قوزک مچ پایتان محافظت می‌کند.

6- به صورت کلی کفش کوهنوردی باید 1 شماره از پایتان بزرگتر باشد ولی حتما باید کفش را بپوشید و با آن راه بروید، کفشهای کوهنوردی بدلیل ساخت به هیچ وجه جا باز نمی کنند!!!!

هشدار: هیچگاه برای اولین بار کفش نو را در یک برنامه سنگین استفاده نکنید!